1. Helbesteka kawa nemir e.

Ez û tu di daristaneke esmanî de kîp dibin, ez û tu:
şoreşa me ya gulên şêstper li ser piştê bila...

Baweriyê bi Xwedê tînim, kêliya ku li te binihêrim:
Pûngên li ber avên pirnisî difûrin...

Rûyê erdê peyvên xwe yên şîr fêrî me dike:
Birûsk û tavanên meymeskî, gurregurra lêvên me...

Wer dizanim, ez ê berbangeke zereşîn hişyar nebim:
Bila kuçeyên Ameda pîr bimînin di nava me de...

Pîlaqeke ji salên 60`î diçîzîne, dîlana cinên bajêr:
Dîntiyeke ji peyvên nisilî mezin dikim bo te, bo te...

Meyzê, destên min ên bedew yên te ne, yên te ne:
Katjimêra Mezin li hêviya xaniyê te yê dêrîn e...

Ez bo janeke qerase ji dayik bûm li ber sîtavka daran:
Bîşenga min a sêwî bejn avêt, bû rêwî...

Diçim mêtiya te bimijim, ev zanyariya zozanan e:
Dêrî veke, ji keviran hinneya porê te kişand min...

“Vira Radyoya Yêrêvanê ye!”, vira êvara dargerînkan:
çendî şên in şaneşînên hênik, şox û şeng çendî...

Rûyê erdê rûyê min e, sûretê min di cemala te de:
Avên ku dikişin cem karxezalan radiperînim

****

Bi dengê selim akgul:


vîdyoyê veke

2. Helbesteke miezzzem a Kawa Nemir e. Min cara yekem ji dengê erol Şaybak ve guhdar kiribû, lewra kengî vê helbestê dixwînim dengê wî dikeve guhê min. Bi min xwendina wî ji ya Selîm Akgul çêtir e.
Ev jî bi dengê erol Şaybak


vîdyoyê veke